Michel en Grit
Grit is da Shit

“Ben je er klaar voor om weer helemaal naar de getver te gaan?” Dit is een typische uitspraak die ik wel vaker gehoord heb op woensdagavond. Inderdaad, het is woensdagavond 'Grit avond'.
In tegenstelling tot de andere bij mij bekende Les Mills lessen zoals BodyPump of BodyAttack duurt de Grit les slechts een half uur. Zeker, mijn standaard roostervrije dag is donderdag en dat ene half uur is voldoende om mij met een voldaan gevoel mijn “weekend” te doen starten.
Wat is Grit?
De grote zaal vult zich met deelnemers en soms lijkt deze les populairder dan ooit. Wat maakt deze Les Mills les dan zo populair? Wat is Grit eigenlijk? Het gaat hier om een HIIT (Hoge Intensiteit Interval Training) met als doel sterker en fitter te worden. Met behulp van een halter, losse gewichtsschijven en eigen lichaamsgewicht wordt je kracht en uithoudingsvermogen flink op de proef gesteld.
Ondertussen is het 19:45 en de deuren worden gesloten. Iedereen heeft zich opgesteld en ik heb mijn plek strategisch gekozen: zo veel mogelijk uit het zicht van de coach. “Jij gaat hier niet staan, ga maar ergens voor me staan”. Yep, hier horen we Grit Coach Freya op haar best. Grit coaches hebben de reputatie dat ze ogen in het achterhoofd hebben, en dat ze goed zijn in het geven van welgemeende complimenten die verpakt zijn in een flinke dosis sarcasme. Dit is bij Freya zeker niet anders...
De les kan beginnen
Iedereen staat klaar en ik bespeur een paar nieuwe gezichten met een brede lach die me doen verraden dat ze niet weten wat hun te wachten staat. De muziek wordt ingezet en na de eerste beats wordt al direct duidelijk dat dit een intensieve warming up wordt. Na een paar minuten horen we voor de eerste keer de countdown. De hartslag is al flink omhoog gegaan en de eerste echte uitdagingen zijn amper 20 seconden verwijderd. Gaandeweg maakt de lach plaats voor zweetdruppels en na een volgende tien minuten en verschillende countdowns heeft het lichaam wel genoeg van alle squats, lunges, rows en clean ‘n presses. Tijd om bij te komen is er niet en de volgende 15 minuten moeten nog komen.
Tot het gaatje
Amrap…Tabata..alles zal uit de kast getrokken worden om de intensiteit van deze workout te maximaliseren. We gaan tot het gaatje en er voorbij. De muziek verandert naar de volgende track wat tegelijkertijd een volgende uitdaging aankondigt. Stiekem stil staan om op adem te komen werkt slechts tijdelijk. Deze coach is next level en verschijnt uit het niets voor je neus om je deze kans te ontnemen. Elke herhaling is er eentje en dat is het enige waar je aan moet denken. Niet aan stoppen.

Grit is net zo simpel als fietsen, waarbij de fiets in brand staat, en de grond in brand staat, en eigenlijk staat gewoon alles in brand want dit is de hel. Midden in een countdown stoppen is ook geen optie voor deze coach..Dit is Grit, dit is de weg om sterker en fitter te worden. We geven de naaste buur nog een boks en we gaan door. Nog een kleine 5 minuten te gaan en de vloer davert. De halters zijn niet meer nodig vanaf nu en iedereen kon niet wachten om ze uit hun handen te laten vallen. Alleen de coretrack nog..Het zijn nog net die laatste paar minuten afzien. De toon in de muziek verandert en we kunnen weer beginnen met normaal adem te halen. Het is gebeurd. We zijn kapot, maar we zijn voldaan.
"Het beste van Grit is als het weer achter de rug is"
Elk normaal persoon zou zeggen dat als het zo zwaar is dat het eens maar nooit weer zou zijn, maar dat is het niet. Grit is verslavend. Het is bijna als cocaine; het sloopt je lichaam maar je wilt meer. Behalve dat we er hier wél beter van worden. Grit is meer dan dat. Grit is da shit. Het is bijna een cultuur. Het maakt van jezelf een strijder in een groep, waar in we samen sterker en fitter worden. Je moet alleen niet verbaasd zijn wanneer je de Grit les mist en het volgende moment je coach voor je neus ziet staan; “Waar was je bij de Grit?!!” Dat gaat dus niet gebeuren. Daarom zeg ik: tot de volgende keer, en dan gaan we weer met volle energie er tegen aan!
Michel